یاوه های عاشقانه یک من
مدرنيسم
امروز يه صحنه عجيب وغريب ديدم كه تا همين الان هم اثراتش روم مونده
يه پسره لاغر و قد بلند با موهايي عجيب
جوري كه آدم فكر ميكنه آدم فضايي
من واقعا نمي فهمم چرا بعضي ها علارقم اينكه ميل دارند به سمت مدرنيسم پيش بروند به سمت پست مدرنيسم حركت ميكنند
يعني يه جورايي جهش ژنتيكي دارند توي فلسفه زندگيشون
تشريح اين مدل مو كه من ديدم واقعا غير ممكنه
خيلي دلم مي خواد براي يه لحظه هم كه شده دنيارو از ديد چنين افرادي ببينم
خيلي دلم مي خواد بدونم غم و غصه اين افراد جز مدل مو ، مدل ماشين دوست دختر، مارك موبايل و.... چيه؟
ميدونم كه هر كسي حق داره هر جور كه دلش خواست لباس بپوشه و يا مدل موهاشو هر جوري دلش خواست بزنه
ولي نمي تونم بي غمي و بي فكري آخه تا چقدر
وقتي به نسل خودم نگاه ميكنم سه دسته مي بينم
يكي الاف الدوله هايي كه پاتوقشون سر خيابونه بعد از يه مدت هم اعتياد و گوشه زندون
يه دسته هم كه درس ميخونند يا كار ميكنند و تنها فكرشون اينه كه چطور ميشه از ايران زد و رفت
يه دسته هم مثل اين آدمايي كه امروز ديدم پول پاپا جون توي جيبشون و هر روز يه مدل موي جديد
حالا بماند يه عده ناچيز هم كه غير از سه تا دسته فوق هستند
امروز خيلي سعي كردم خودمو جاي اين بي غم الدوله ها بزارم ببينم چه احساسي دارند
ولي زندگيشون به نظرم خيلي پوچ اومد
اينا فقط بلد هستند اداي پيشرفت و فرهنگ رو در بياورند
آخه واسه كسي كه موهاشو اينجوري ميزاره چه اهميتي داره كه دارند چه بلايي سر كشورش مي آورند
چه اهميتي داره بفهمه كه حتي بفهمه كه دارند از ابتدايي ترين حقوق انسانيش محرومش ميكنند
نميدونم
با وجود اينكه ميدونم اين افراد محاله كه درست بشوند
دعا ميكنم يه كم پنجره ديدشون نسبت به زندگي تغيير كنه
شايد هم من دارم اشتباه ميكنم !!!!