هرمان هسه
ميدوني كه تو مقصري
شايد تو باعث اولين بوسه شدي
دانشجوي لاتين چه خوشحال بود در سفرهاي روياييش
تو كجايي پرنده من
پرنده تنهايي من
ميدوني كه عروسكم به اندازه تو به حرفهام گوش نميده
همش اونجا نشسته با موهاي ژوليده پوليدش
بيچاره دانشجوي لاتين كه اولين بار توي اون اسطبل گول خورد
احتمالا باز يه روز سرد زمستوني بوده
صداي ويولن و شاگرد نجار
شاگرد نجار
شاگرد نجار
شاگرد نجار
و خوابي كه بالاخره يه روز تعبير شد
باز كه دوباره تو برگشتي دانشجوي لاتين
بازم برف تو كوچه هاي قيطريه رو زمين نشسته
هر چي كه آب به صورتش ميزنه باز نميتونه اشكاشو پنهان كنه
براش مهم نبود اونجا توي خاك
و سيگار ماربرو يا شايدم ....
و بازم دانشجوي لاتين
و كاراي شوپن و باخ
و ديگه هيچ چيز