یاوه های عاشقانه یک من
تو به من خنديدي
 و نمي دانستي
 من به چه دلهره از باغچه همسايه
 سيب را دزديم
 باغبان از پي من تند دويد
 سيب را دست تو ديد
 غضب آلوده به من كردنگاه
سيب دندان زده از دست تو افتاد به خاك
 و تو رفتي و هنوز
 سالهاست كه در گوش من آرام آرام
 خش خش گام تو تكرار كنان
 مي دهد آزارم
 و من انديشه كنان غرق اين پندارم
 كه چرا
 خانه كوچك ما سيب نداشت


(براي كسي كه خيلي دلم ميخواد بدونم الان داره چيكار ميكنه
كسي كه از عاشورا ده ميگفت
و از باران
و ....)
نوشته شده در ۱۱/۰۶/۱۳۸۱ ۱۱:۱۶:۰۰ بعدازظهر توسط كريستف كلمب شمبليله الدوله.
0 comments