یاوه های عاشقانه یک من
اين روزا هر كسي يه نامزدي انتخاب كرده
به ما هم گفتن انتخاب كن اما من كه خودم از خيلي وقت پيش نامزد داشتم تازه ما كه شانس نداريم يه دفعه ديدي نامزدي كه انتخاب كرديم خواست با ما عروسي كنه و از اونجايي كه تو كشور ما زنارو آدم حساب نميكنن و نامزدا همشون مردن اونم چه لعبتهايي ميترسم انگ هاي بي ناموسي رومون بزارن.
تازه بد بختيش اينجاست اين نامزدايي كه من مبينم جز معين بقيشون بايد ايرانو به عنوان مهريه بندازيم پشت قبالشون و اونام روزي سه بار حتما ميخوان مهريشونو بذارن اجرا.
گفتيم بي خيال نامزد بازي و مشاركت و صندوق اين حرفها بشيم
اما خوب كه فكر كردم ديدم با عدم مشاركت انگار كه از چارتا آدم مثل رفسنجاني و خالي باف و امثال اونا حمايت كردم كه اين خيلي بدتره
پيش خودم گفتم حالا درسته كه هيچ كس مثل محمد خاتمي نميشه كسي كه اگه مردم خوب نگاه كنن شايد يكي از بهترين زمامداران 200 سال اخير ايران بوده ،درسته كه اين همه عليه ش تبليغ كردند اما كاش مردم واقعا بدون شستشوي مغزي قوطي سخن پراكني ملي به كارهاي خاتمي نگاه ميكردند.
اما الان موقع اون نيست كه مثل موش كور تو خونه بشينم و انتخابات رو بسپارم به تخم چپ اسب حضرت عباس
اينايي كه هم دم از عدم مشاركت ميزنن به نظرم گل واژه ميگن
اين رفسنجاني و خالي بافي كه من ديدم از خداشونه كسي شركت نكنه تازه چي خيال كرديد فكر ميكنيد واسه اينا كاري داره تعداد راي دهنده ها رو در عدد پي يا وزن كره زمين ضرب كنند به اسم مشاركت ملت اسلام.
واسه همينم تصميم گرفتم به معين راي بدم
مهم نيست كه راي بياره يا نه
مهم اينه كه نميخوام 8 سال به خودم و امثال خودم فحش بدم كه چرا گذاشتم چند تا جنايتكار الدنگ واسه سرنوشت من تصميم بگيرن.
اميدوارم كه معين راي بياره تا اون بيست درصد باقي مونده مملكت دست آژان و نظامي و قاتل و كلاهبردار نيافته.